8 juni 2013 was het laatste optreden van het saxofoonorkest. Daarna hebben we een zomerstop. Op 8 juni was er een slotdag voor saxofonisten. Er werd een workshop gegeven die dag door Karl Veen, Jelle Visser, Jaap Kastelein en Douwe de Graaf. Het was een groot succes. Op deze dag werd er ook een boek presentatie gegeven van een nieuw saxofoon methode. Serioussax, met begrip saxofoon leren spelen. Dit is gemaakt door Karl Veen en Jaap Kastelein. Tijdens deze saxofoondag werd het 1ste exemplaar uitgereikt aan Henk van Twillert.
Dirigent Karl Veen
Na precies 40 jaar als docent saxofoon verbonden te zijn geweest aan de Meldij, heeft Karl Veen besloten om met ingang van 1 september j.l. gebruik te maken van de FPU regeling. Tijdens zijn loopbaan is Karl Veen op muzikaal gebied van grote betekenis geweest voor de ontwikkeling van de Meldij en voor de saxofooncultuur in Smallingerland en de noordelijke regio.
Niet alleen op gemeentelijk gebied maar ook provinciaal, landelijk en internationaal geniet hij bekendheid als docent, arrangeur, dirigent, restaurateur en promotor van de saxofoon in al zijn verschijningsvormen. Het afscheid van Karl Veen vondt plaats op vrijdag 24 september in het Karmelklooster te Drachten.
MUZIEKPRIJZEN SMALLINGERLAND VOOR DE EERSTE MAAL UITGEREIKT
Naast de literatuurprijs en de theaterprijs kent Smallingerland sinds kort een Oeuvreprijs en een Stimuleringsprijs voor muziek. Voor de eerste maal werden deze prijzen uitgereikt tijdens het afscheid van saxofoondocent Karl Veen op 24 september in het Karmelklooster te Drachten. De prijzen werden uitgereikt door Nieske Ketelaar, wethouder cultuur. De oeuvreprijs bestond uit een schilderij, gemaakt door de drachtster kunstenaar Henk Hofstra, en een oorkonde.
Afscheid van Karl ‘saxofoon’ Veen
De Meldij nam afgelopen vrijdag opnieuw afscheid van een van hun docenten. Een paar weken geleden stopte Jan Liefers met zijn loopbaan bij het muzikale centrum en nu nam Karl Veen afscheid. Hij is precies veertig jaar verbonden geweest aan De Meldij als saxofoondocent. Hij is op muzikaal gebied van grote betekenis geweest voor Smallingerland en de noordelijke regio.
Tijdens het afscheid afgelopen vrijdag in het bomvolle Karmelklooster, kreeg de saxofonist een schilderij aangeboden van wethouder Nieske Ketelaar. Kunstschilder Henk Hofstra schilderde Karl Veen in actie. Dit portret was naast een geschenk tevens de allereerste Smallingerlandse Muziekprijs die is uitgereikt.
Foto: Karl Veen en diens vrouw krijgen uit handen van Nieske Ketelaar het schilderij gemaakt door Henk Hofstra. Sietse de Boer .
Breeduit vrijdag 29 september 2010
Karl Veen heeft in zijn loopbaan tientallen conservatoriumstudenten en en een veelvoud aan muziekschoolleerlingen opgeleid. De musicus heeft dan ook enorm veel betekend voor de popularisering van de saxofoon en in het bijzonder bijzonder voor de ontwikkeling van het saxofoononderwijs in Nederland. Een missie waar Veen overigens nog niet klaar mee is. Karl Veen werd in 1946 in het Duitse Wolfsburg geboren. In 1957 keerde de familie (‘ús heit komt fan Wolvegea’) terug naar Friesland, waar Drachten hun nieuwe domicilie werd. Toen buurman Bertus Kroese op zekere dag Karl hoorde spelen op op de citer van zijn moeder, concludeerde hij ‘dit is ien foar ús koarps.’
En zo werd Karl ingelijfd bij de Drachtster Harmonie. ,,Omdat ik noch lytse hantsjes hie, bin ik op de pikkolo begûn.Al gau bin ik oerstapt op de fluit. De koarpsleden joegen sels les, want muzykskoallen muzykskoallen wiene der noch net. Sa krige ik les fan Bertus yn de wurkpleats fan Jager oan de Noardkade.’’Toen de jonge Karl het nummer Sail Along The Silvery Moon van Billy Vaughn hoorde, ontdekte hij de saxofoon.
Bron: Drachter Courant, 29 september 2010
Karl Veen neemt afscheid van De Meldij, maar nog lang niet van de muziek
Veertig jaar lang werkte Karl Veen (63) aan muziekschool De Meldij in Drachten. Vrijdag nam de musicus afscheid en ontving hij als allereerste persoon de Smallingerlandse Muziekprijs. Maar de ambassadeur van de saxofoon blaast gewoon lekker door, of het nu op sopraansax dan wel de tubax is.
Dat hij muzikaal getalenteerd was bleek wel, want elk blaasinstrument dat hij aanraakte beheerste hij binnen enkele weken al heel behoorlijk. Veen speelde na enige tijd in allerlei verschillende gezelschappen, van korpsen tot dansor-dansorkesten. Omdat zijn Nederlandse taalvaardigheid aanvankelijk nog wat tekort schoot, vanwege zijn verblijf verblijf in Duitsland, belandde Veen op de ‘ambachtskoalle’ in plaats van de mulo. Veen werd bouwtekenaar bij de gemeente en later docent bouwtekenenen. Daarnaast speelde hij dansmuziek in combo’s en leidde hij muzikanten bij de Drachtster Harmonie op. Cor Roelofsen, oelofsen, dirigent en oud-directeur van De Meldij, spoorde hem aan om muziek te gaan studeren. ,,Nei myn tsjinsttiid yn Seedorf, dêr’t ik dei en nacht dûnsmuzyk spile yn ’e offisiersmess, bin ik yn 1972 op it konservatorium yn Grins begûn.
Veen kreeg les van Simon Kooiman op dwarsfluit, aangezien saxofoon daar toen (nog) niet gedoceerd werd. Dit omdat het geen symfonisch instrument was. Hij associeert zijn begintijd aan het conservatorium met vioolstudentes in lange jurken uit de betere kringen en de lucht van parfum. ,,Ik krige der pine holle fan’’, zegt Veen lachend over de toen nogal elitaire opleiding. Omdat destijds de regel gold dat een conservatorium geen student kon weigeren op grond van instrument keuze, wist Veen te bereiken dat hij er saxofoon kon studeren. Daarvoor werd Ed Bogaard als leraar aangetrokken. De aanvangsperiode was volgens Veen een ramp, waarin van alles moest worden bevochten. ,,Dan wie de wer gjin lesromte foar ús en gean samar troch.’’
Na Groningen, behaalde Veen in Utrecht zijn solistendiploma en nog voordat hij afgestudeerd was, had hij reeds een benoeming als saxofoondocent aan het conservatorium in Leeuwarden. Even later volgde ook nog Enschede. Het was een ‘smoardrokke tiid’, want naast het doceren, gaf Veen ook heel veel saxofoonworkshops in Noord–Nederland. ,,Ik ha doe wol 120.000 kilometer yn it jier riden’’, zegt hij over die pionierstijd. Geleidelijk aan konden zijn (afgestudeerde) studenten het werk overnemen. Dat het klimaat voor de saxofoon nu gunstiger is dan dertig à veertig jaar geleden mag dan zo zijn, Veen signaleert niettemin een uitholling van het vak van saxofoondocent. ,,In konservatoriumstudint hat no noch sa’n acht lesoerkes, wylst dat 35 jier lyn wol 22 oant 27 oeren wienen. In dosint moat in studint foarme en begeliede, mar hoe kin dat ast elkoar noch mar 50 minuten yn ’e wike sjochst?’’ Omdat er nu veel minder aandacht aan methodiek wordt besteed, werkt dat door op alle niveaus van muziekonderwijs. In dat licht werkt Veen samen met Jaap Castelein aan een boek dat (deels) in deze leemte wil voorzien. ,,Dêr binne wy grif noch wol in jier mei dwaande.’’
KARL VEEN (1946) studeerde saxofoon bij Ed Bogaard. Hij heeft gestudeerd in Groningen en Utrecht. Hij heeft daar het B-akte behaald en uitvoerend musicus. Tevens heeft hij hafabra directie gedaan en studeerde hij dwarsfluit. In de jaren 70 en 80 was Karl Veen als hoofddocent saxofoon verbonden aan de conservatoria van Enschede, Groningen en Leeuwarden. Rond 1990 is het saxofoonorkest opgericht, en had een promotiefunctie voor het Centrum voor Kunstzinnige Vorming “de Meldij” uit Drachten. In het jaar 2000 is het orkest zelfstandig doorgegaan. Tegenwoordig is Karl muziekleraar. In het verleden heeft hij veel workshops, studiedagen voor saxofoons en ensembles gehouden. Dit doet hij nu nog wel.
Karl die arrangeert alles voor saxofoons, dit kunnen 2 saxofoons zijn maar ook wel 268 saxofoons. Dit kunt u hieronder op de foto’s zien. Karl is ook bezeten van grote saxofoons, te denken aan Sub-Contrabas, Tubax. Hij arrangeert ook veel muziek voor verenigingen die dat aan hem vragen. Hij is een saxofoonspecialist bij uitstek. En de meeste mensen kunnen dat waarderen.